Het is voorjaar | nieuw leven!

Mijn tuin
Ik ben echt een tuin- en plantenmeisje zoals mijn wederhelft zo mooi placht te zeggen. Elk jaar weer kan ik me verwonderen over nieuwe bloemen. Planten die uitlopen en nieuwe scheuten geven. Ik weet ook dat snoeien doet bloeien maar wel met pijn in mijn hart. Totdat ik natuurlijk ook wel zie dat het inderdaad nog mooier wordt dan het jaar ervoor. Nog erger dan snoeien is het als er nodeloos, in mijn ogen dan, planten sneuvelen.
Meestal valt het reusachtig mee maar in mijn ogen op dat moment natuurlijk echt niet. Nodeloos? Nou ik vind het aardig nodeloos als er planten knakken en knoppen en bloemen afbreken omdat één van de honden het zo lekker zacht vindt liggen. Irissen bijvoorbeeld schijnen echt heel lekker te liggen. Zowel Teun, de kruising Serra da Estrela, als Geis onze Portugese Podengo gaan er tenminste inliggen. Verder zijn ze best lief hoor maar als ze aan mijn planten en bloemen komen……………..
Bloemen
Met sommige dingen ben ik blijer dan met andere bloemen en planten. Zo vind ik het fijn om in de moestuin te werken en deze bij te houden. Ik verwonder me echter niet over de groei van de groenten. De meeste bloesem vind ik mooi maar de bloesem van de kersenboom en de appelboom vind ik echt prachtig. De een spierwit en vol, de andere fragiel en zacht met een roze kleur erin. Zoals de bomen nu gebloeid hebben en nog bloeien beloofd dat heel wat fruit deze zomer. Dat er maar veel gasten mogen komen omdat allemaal op te eten.

Ik vind jam maken namelijk af en toe wel leuk om te doen maar het moet leuk blijven. Bovendien hoe fijn is het als je hier te gast bent en gewoon even de tuin in kan lopen om fruit te plukken wat je lekker vindt. Pruimen, frambozen, aardbeien, kersen, peren, appels, mispels, vijgen, nectarines allemaal zomerfruit en volop aanwezig. Ik bedenk me al schrijvende dat ik natuurlijk ook best lekker smoothies kan maken voor onze gasten. Haha nieuw leven brengt ook nieuwe ideeën.
Kwekerij Coimbra
Waar ik dan wel blij van wordt? Van de week zag ik dat mijn seringenboompje voor het eerst bloeit. Ruim 1 1/2 jaar geleden gekregen als 20 cm hoog stekje en nu een heuse dubbele bloem. Mooi diep paars! Cactussen bij de kippen en de eenden die volop nieuwe scheuten krijgen. Dit ondanks het geknaag van de eenden aan de cactussen. Planten die opkomen uit de grond waarvan ik dacht dat ze het niet hadden gered. Ze leven gewoon nog ondergronds en laten zich weer zien. Helaas hoort daar ook bij dat een heleboel planten het toch op het laatste moment niet gered hebben. Dit is dan wel een goed excuus om naar onze bloemen- en planten mevrouw te gaan in Coimbra.
Aan de rand van de stad, achter station Coimbra-B op weg naar huis, heb je een heleboel kwekerijen waar je ook direct als particulier kan kopen. Elk met zijn eigen specialiteit. Nu hebben wij, manlief eigenlijk, vorig jaar een kwekerij ontdekt die echt helemaal het einde is. Althans dat vind ik. Hier sla ik dan ook, groot, in als we er zijn en ik nog lege plekken heb in de tuin en in de potten.


