Nog steeds ontdek ik nieuwe plekken in mijn nabije omgeving, zelfs na bijna 9 jaar. Centraal Portugal blijft me verbazen en steeds weer ben ik enthousiast over wat ik nu weer heb gezien. Het bezoekje aan het Santuário Nossa Senhora das Preces was voorafgaand aan mijn trip de volgende dag naar Lamego en de Douro vallei.

Santuário Nossa Senhora das Preces

Via een mooie tocht door de Serra do Açor ging de rit dan eindelijk naar het Santuário Nossa Senhora das Preces, naast Vale da Maceira gelegen. Hoewel het een behoorlijke klim was door de bergen heen was het ook meer dan de moeite waard. Meteen bij aankomst rij je een andere wereld in. Het valt ook niet te missen want er is een toegangspoort en ook weer een uitgang. De weg loopt dwars door het heiligdom heen.

Je voelt ook meteen dat je op een bijzondere plek bent aangekomen, dit is zeker niet in de laatste plaats door de vele kapelletjes die hier staan.

Als je vanuit de richting van Aldeia das Dez het Santuário Nossa Senhora das Preces binnenrijdt dan ga je eerst door het dorpje Vale de Maceira voordat je door de toegangspoort rijdt. Je kan de auto parkeren aan het begin en aan het einde van het heiligdom. Als je aan deze kant binnenkomt valt meteen de kapel op. Helaas was deze tijdens mijn bezoek niet open. Op het plein achter de kapel vind je ook nog een openlucht preekstoel.

De kapel staat op een ’tussen’ plateau. In de vallei van het heiligdom is een prachtig park aangelegd welke perfect bij de omgeving past. Er staan eeuwenoude bomen, er zijn waterpartijen, fonteinen en mooie vegetatie. Op het tussengedeelte vind je ook nog een grote fontein en een meditatie plekje. Alles is heel ruim opgezet en ademt vooral heel veel rust en sereniteit uit.

Als je dan doorloopt naar boven, aan de zijkant van de grote kapel is een mooie oude trap, dan kom je bij het klooster. Je vindt er ook een fijne picknickplek met een prachtig uitzicht over de vallei.

Echter het meest bijzondere zijn de rij met kleine kapelletjes. In elke kapel wordt een verhaal van een apostel uitgebeeld met grote gebeeldhouwde personages. In het laatste kapelletje, of de eerste het is maar hoe je het bekijkt, wordt het laatste avondmaal uitgebeeld. Tot slot staat er nog een kleine kapel welke vaak gebruikt wordt voor kleinere vieringen.

Het gehele heiligdom is nog zeer actief en er worden veel religieuze feesten gevierd, alsook kerkelijke concerten en 1x per jaar de grote bedevaart van Senhora das Preces op de eerste zondag van juli.

Voor de terugrit heb ik express een andere ruime route gekozen. Het bergdorp, Xisto dorp, Aldeia das Dez is heel leuk om even te stoppen en wat te eten of drinken. Daarna daal je af naar Ponte das Três Entradas waar je bijvoorbeeld naar het leuke praia fluvial van São Sebastião da Feira kan gaan. Via een spannende bergroute over Santa Ovaia kom je uit op de N17. De ‘ingang’ van deze weg vind je achter het Alva Valley Hotel.

Op de N17 kies naar links terug richting Arganil, Bed and Breakfast Casa Traca, of rechts je gaat nog even Oliveira do Hospital in.

Het is ook leuk om een kleine omrit te maken als je eenmaal op de N17 bent naar Bobadela, een plaatsje met veel Romeinse overblijfselen. Het is een ritje van nog geen kwartier.

Vandaar uit zijn er vele manieren om terug te keren naar Arganil met onderweg nog zoveel te zien te doen. Ik adviseer om geheel binnendoor terug te rijden via Barril de Alva, Coja en dan via Folques. In het zomerseizoen (mei – begin oktober) kan je dan stoppen bij Passo e Fico voor de beste hamburgers uit de omgeving. Vandaar uit is nog 800 meter naar Bed and Breakfast Casa Traca.