Een tijdje geleden kwam er een oproep voorbij van “Nederlanders in het buitenland” om je emigratieverhaal op papier te zetten en te delen. Hieronder vinden jullie het resultaat.
Bed and Breakfast Casa Traca, Valbona
Emigratieverhaal van José van der Zwan
Eerst een korte introductie van mijzelf. Ik ben José en ik ben inmiddels 52 jaar, 2 volwassen (eigen) zoons en een volwassen (stief)zoon, gescheiden eind 2010 en hertrouwd in 2015. Samen met mijn echtgenoot zijn we op 29 februari 2016 naar Portugal gekomen. Waarom emigreren en waarom Portugal wordt vaak gevraagd. We wilden om een heleboel redenen weg uit Nederland.
Veel hiervan overeenkomstig met de verhalen van andere emigranten: vanwege het politieke klimaat, de drukte, het overheidsgeregel etc. Hierbij opgeteld onze persoonlijke redenen maakte dat de beslissing redelijk snel genomen was. Portugal was niet onze eerste keuze maar wel een goede keuze. Het ligt tussen Suriname en Turkije in, onze individuele keuzes. Voor mij vielen landen als Frankrijk, Italië en Spanje eigenlijk op voorhand al af en Portugal kende ik niet. Na een lange vakantie van 6 weken met de camper was het duidelijk dat het Portugal moest worden.
Bed and Breakfast Casa Traca
Echter we hadden best veel wensen: ik wilde een kleinschalige niet te toeristische bed and breakfast beginnen, dus het gebied moest niet te toeristisch zijn. We wilden een groot huis maar niet teveel land en geen zwembad. Ga daar maar aan staan. Echter uiteindelijk hebben we in Valbona precies gevonden wat we zochten en zijn we bijna 2 jaar geleden hiernaartoe gekomen.
Na wat een kleine verbouwing met grote gevolgen kon ik per 1 mei 2016 de deuren openen van Bed and Breakfast Casa Traça. Valbona is een klein dorp op 2 kilometer afstand van de grotere plaats Arganil in centraal Portugal, regio Coimbra. Het hele dorp telt ca. 40 huizen waarvan de meeste zijn bewoond.
Wonen in Portugal
Het is een typische Portugese gemeenschap: hecht, betrokken, alleswetend, nieuwsgierig, behulpzaam en vooral super vriendelijk. We zijn direct opgenomen in de gemeenschap echter de taal is een struikelblok om echt geintegreerd te raken. Ik ga naar school maar het schiet niet op althans niet naar mijn zin. Het gaat per week beter, heus maar het moet per dag beter gaan.
De taal is eigenlijk het enige minder leuke aan het wonen, leven en werken hier in Portugal. Onze omgeving is en blijft genieten, ook na de branden van afgelopen oktober die ons huis op slechts enkele honderden meters gepasseerd zijn. De bergen, we wonen tegen de Serra do Açor aan, op onze ‘eigen’ berg de Mont’Alto, zijn een schril contract met de kust van Noord Holland waar ik mijn hele leven gewoond heb. We hebben hier prachtige rivieren en bossen, heerlijk om te wandelen met de honden. Het is genieten als je de natuur zich weer ziet opbloeien.
Voordelen emigratie
Het emigreren naar Portugal heeft zoveel voordelen: door het nemen van een dergelijke stap gooi je daadwerkelijk het roer volledig om, zelfs als je hetzelfde werk zou blijven doen. De andere omgeving, mensen, wetten en regels, de manier van leven, wonen. Helemaal uit je oude patronen en gewoonten stappen gaat nooit als je in Nederland blijft wonen en werken of in je eigen kringetje blijft. Met een emigratie wordt je teruggeworpen op jezelf en je gezinsleden die meegaan. Het opent daarmee meteen ook deuren en krachten in jezelf, een mooi proces.
Nadelen emigratie
Natuurlijk zitten er ook nadelen aan emigreren en nummer één is toch wel het achterlaten in mijn geval van onze jong-volwassen kinderen. De jongste was op moment van emigratie slechts 20 en had het niet makkelijk. Uiteindelijk is het voor hen ook best goed geweest, ook zij hebben ontdekt dat ze meer kunnen dan ze dachten en zijn er sterker uitgekomen én het contact is intensiever geworden met hen. Je mist ook dingen uit je vaderland, in het begin waren dat vooral voedselproducten als kaas en rookworst maar dat wordt steeds minder.
Wat ik blijf missen is het uitgaan zoals we dat in Nederland kennen: een avond naar de musical of theater. In elke plaats heb je wel een theater hier moet ik minimaal een uur rijden over onverlichte bergwegen. Komt bij dat ik het ook nog niet kan volgen en ik betwijfel of dat ooit gaat komen maar dat ligt aan mij. Echter al met al absoluut geen spijt van de gemaakte stap om te emigreren naar Portugal.
Het leven in Portugal
Het leven is ondanks het harde werken wat ik nog steeds doe meer relaxt. Ik werk 7 dagen in de week maar wel wanneer ik zin heb. Natuurlijk als er gasten zijn dan is het harder werken en niet alleen wanneer het mij uitkomt want het uitgebreide ontbijt moet op tijd op tafel staan. De gastenkamers, badkamers en openbare ruimten worden dagelijks nagekeken c.q. schoongemaakt, de (vele) dieren verzorgen, de acquisitie voor de Bed and Breakfast en alle andere werkzaamheden vragen tijd en aandacht. Echter ik mag het wel doen in mijn eigen tijd! Dat is een groot voorrecht.
Het geeft ook de ruimte om nieuwe dingen te ontwikkelen en zo ben ik 3 maanden geleden begonnen met het adviseren en bemiddelen bij rondreizen door Portugal, ik adviseer mensen bij het opstarten van een B&B en onlangs ben ik ook gestart met het maken van website’s en social media kanalen voor onder andere accommodaties in Portugal. Als je je kan aanpassen aan de Portugese ‘calme’, de vele wetjes& regeltjes die in elke gemeente anders worden toegepast en de vele formulieren, liefs niet digitaal, dan is het hier prima vertoeven. Wat zeg ik dan is het hier heerlijk wonen, werken en leven.
Tips voor jouw emigratieverhaal
Bereid je voor emigratie zo goed mogelijk voor door alle papieren in orde te hebben, de wetten en regels te kennen algemeen maar ook in jouw toekomstige gemeente. In Portugal geldt beter 3 formulieren teveel dan 1 te weinig. Hiervoor zijn veel forums, stel je vragen en haal de nuttige informatie er tussenuit. Werk eventueel samen met één contactpersoon en laat je niet gek maken door alle horror verhalen. Vertrouw op je goede verstand en je eigen kracht.
Wil je ook in Portugal komen wonen of overwinteren maak dan eerst eens een rondreis want het land heeft zoveel meer te bieden dan de overbekende Algarve!
Groet José van der Zwan
www.casatraca.com
www.facebook.com/casatraca
www.facebook.com/rondreizenportugal
www.facebook.com/groups/rondreizenportugal
Dit verhaal is ook terug te lezen via Emigratieverhaal José naar Portugal
Het emigratie verhaal van – José uit Portugal
Wanneer en waarom ben je naar het Portugal verhuisd?
Ik ben per 29 februari 2016 naar Portugal verhuisd samen met mijn echtgenoot. Op dat moment was ik 50 en mijn man 55. Het was beslist geen midlifecrisis en ook niet het roer om willen gooien. Geen ‘ik vertrek’ scenario’s of meer van dergelijke dingen. Wat wel dan? Mijn man en ik kennen elkaar sinds oktober 2012. Hij was op dat moment net 3 maanden weduwnaar en ik was sinds bijna 2 jaar gescheiden en zat op dat moment in een lastige relatie. Emigratie speelde op dat moment helemaal niet.
Na eerst een achtbaan om samen een relatie te krijgen hebben we een heerlijk verliefd halfjaar gehad. Helaas kwam ons leven daarna weer in een zeer heftige achtbaan. Toen die na iets meer dan een halfjaar tot bedaren kwam en we weer vooruit konden spraken we allebei een hele oude wens uit: emigreren. Dit was er met onze eerdere partners nooit van gekomen en daarna in de vergetelheid geraakt. Na deze heftige periode kwam dit weer terug.
We zijn ons gaan oriënteren op welk land het dan moest worden. Dit is uiteindelijk Portugal geworden: de leefstijl, de sfeer, de betaalbaarheid, de bereikbaarheid en het weer. In 2014 ben ik voor het eerst naar Portugal gegaan, mijn man kende het land al veel langer. Ik raakte tijdens onze rondreis door noord en centraal Portugal direct verknocht aan het land. Met name het binnenland van centraal Portugal had de sfeer die ik graag wilde en zocht.
Dit is het geworden en in 2015 hebben we daar een huis gekocht waarbij we al wisten dat het een B&B moest gaan worden in de toekomst. Hoever die toekomst zou liggen wisten we nog niet precies. Echter toen er op mijn werk steeds meer veranderingen kwamen waar ik me niet langer meer in kon vinden was de keuze snel gemaakt en heb ik mijn baan opgezegd. Mijn man had zijn baan al 3 jaar eerder opgezegd dus we konden gaan.
Wat vind je het leukste aan wonen in het buitenland?
Moeilijke vraag wat ik het leukste vind aan het wonen in het buitenland. Door onze emigratie zijn we een heel ander leven gaan leiden. Een leven wat we in Nederland nooit op deze wijze hadden kunnen leiden. Je hebt hier veel minder nodig, kan met minder toe. Geen kantoorbaantijden, wel hard werken. Veel buiten met de (moes)tuin en dieren. ’s Zomers overdag lekker naar het rivierstrandje, eigen tijd indelen.
Ik had in Nederland een superleuke baan, ik werkte als adviseuse en voorlichtster bij Koninklijke Visio (Stichting voor Blinden en Slechtzienden) waar ik ook veel in de avonden en weekenden moest werken. Ik werk nu meer uren in de week met de B&B, de Rondreizen Portugal en met het bouwen & onderhouden van websites maar het voelt als minder werken. Dit heeft grotendeels te maken het mogen en kunnen indelen van je eigen tijd: Je kan dus altijd doen waar je op dat moment zin in hebt.
Wat vind je het moeilijkste aan wonen in het buitenland?
Het moeilijkste is toch wel dat ik bepaalde dingen echt mis. In de eerste plaats onze kinderen, dit niet echt dagelijks maar vooral als er wat is. Ze zijn alle drie begin 20 en dan is er nog best veel met kinderen zeker voor een moeder.
Verder mis ik onze vriendengroep, de avondjes stappen, festivals bezoeken, concerten en musicals bezoeken, naar de sauna gaan. De Hollandse gezelligheid en ondernemendheid met je vrienden. We gaan hier met heel veel mensen om van allerlei nationaliteiten maar waar ik woon is het landelijk, we wonen niet vlakbij elkaar. De wegen zijn onverlicht en met haarspeld bochten gaan je niet even zomaar een avondje weg. Bovendien hier speelt het leven zich overdag af. Er zijn geen kroegen ’s avonds laat nog open. Het vertier is hier echt anders en soms is het leuk maar meestal is het vooral erg kneuterig.
Wat is je (onverwacht) tegengevallen?
Het lastigste vind ik de taal. Portugees is echt heel moeilijk en dat gecombineerd met mijn niet-talenknobbel en mijn leeftijd waardoor leren toch wat lastiger wordt vind ik dat echt lastig. We gaan ook met Portugezen om en ook met de dorpsbewoners maar het blijft hakketakken en handen en voetenwerk. Ik ga trouw naar school en er zit best wat schot in maar niet voldoende naar mijn idee.
Welk advies geef jij aan iemand om zich snel thuis te voelen in het buitenland?
Eigenlijk gewoon het standaardadvies: blijf niet boven op je eigen berg zitten (blijf niet in je eigen huis zitten) maar ga erop uit. Of je de dingen nu leuk vindt of niet je leert wel mensen kennen en 95% blijft niet maar die 5% gaat tot je kennissenkring behoren en als je dat maar blijft volhouden krijg je vanzelf vriendengroepen etc. Wij hebben in 3 jaar tijd echt heel veel mensen leren kennen, hebben een grote vrienden- en kennisgroep, een groot sociaal leven en we kennen veel mensen bij instanties etc.
Pas je ook vooral aan de gewoonten, wetten en regels (geschreven en ongeschreven) van het land. Portugal is een land van formulieren, wachten en van het kastje naar de muur gestuurd worden. Een land waarin het er niet omgaat wat je kan maar wie je kent. Beweeg daarin mee dan gaat het prima en word je opgenomen in de maatschappij, in je dorp etc.
Genieten, Genieten, Genieten.
Wij hebben in onze B&B kunnen waar maken wat we voor ogen hadden met de emigratie: Genieten! Genieten van elkaar, genieten van het land, genieten van de omgeving, genieten van het leven. Dit genieten willen we graag delen met onze gasten in onze kleinschalige en informele B&B in Arganil.
Daarnaast ben ik sinds een jaar bezig het adviseren van rondreizen door Portugal. Ik adviseer reizen geheel op maat gemaakt naar de wensen van de gasten en vraag hier een kleine vergoeding voor. Dit is heel leuk om te doen en hier hoop ik meer werk uit te kunnen genereren.
Tot slot bouw en onderhoud ik websites voor met name collega-accommodaties maar ook voor andere bedrijven en non-profit organisaties. Ik ben me hier steeds meer in aan het bekwamen. Deze combinatie van werkzaamheden maakt me energiek, enthousiast en geeft veel energie en voldoening. Alles heeft zijn eigen uitdaging en invulling en samen is het plaatje compleet.
