Het kwam goed uit dat wij Coimbra goed kennen. We hadden de auto geparkeerd aan de andere kant van de Rio Mondego en zijn de brug overgelopen. Hier de pasgeslaagde zoon, zijn eveneens geslaagde vriendin en haar familie getroffen.

Na wat traditionele plichtplegingen: 3x slaan met een wandelstok op de hoge hoed van de student, 2 zoenen en een schop onder de kont, gingen we richting de optocht. Er zijn nog wel meer tradities rondom het afstuderen van de studenten zoals de Queima das Fitas.

De stad was compleet vol. Alles was afgezet, veel politie en GNR op de been maar vooral heel veel studenten en hun familieleden! Natuurlijk ook belangstellenden, zoals ik zelf, en af en toe een verdwaalde toerist die geen idee had wat er gebeurde!

Normaal gesproken wandel ik in Coimbra altijd helemaal binnendoor, langs het fado café en de oude Sé Velha kathedraal naar boven. Nu zijn we buitenom gelopen. Ook heel leuk en ook wel fijn want we hoefden dan niet eerst helemaal omhoog om vervolgens weer af te zakken naar de Praça da Republica. Ons eindpunt voor deze dag.

Leuk ook omdat ik nu eindelijk het stukje Coimbra zag waar ik nog graag eens heen wilde: Praça da República en de leuke historische bezienswaardigheden op de weg er naar toe. Het staat nog wel op mijn lijstje om hier in een rustiger moment nog een keer naar terug te gaan…… Iets minder mensen dan de enkele honderdduizenden die er nu waren.

Er heerst een unieke sfeer in Coimbra tijdens de studentenfeesten en de optocht: saamhorigheid is het meest passende woord. Het heeft wel iets weg van het festival gevoel! Het enige wat behoorlijk minder goed geregeld was waren de sanitaire voorzieningen.

Het was een feestje op zich om dwars door de stad te wandelen naar het centrale plein, Praça da República. Hier komen alle praalwagens voorbij nadat ze bij de universiteit zijn vertrokken. Veelal hebben de praalwagens een politiek tintje. De afgestuurde studenten staan op de praalwagens waar kwistig met bier in het rond gegaan wordt. Dit zowel voor consumptie als om het publiek te besproeien.

Een andere traditie is dat studenten een bierdouche krijgen. Deze traditie wordt breed opgevat: het hele publiek krijgt gewoon deze bierdouche. Aangezien het best wel een lange tijd staan was zijn wij tussendoor even naar het park gegaan. Hier heerlijk gezeten: wat gegeten en gedronken. Het hele plein staat vol met eetkraampjes en meteen wat aan sightseeing kunnen doen. Wel een stukje van Coimbra wat ik nog een keer op mijn gemak wil bezoeken wanneer er ‘iets’ minder veel mensen zijn.

Om nu van alle 90 praalwagens een foto te maken was wellicht wat overdreven. Een beter idee van de sfeer en de immensiteit geven de video’s en dan nog maar ten delen. Het was een unieke belevenis! Deze dag echt even totaal de stad van de studenten. Ook een prachtige stad voor de toeristen én de inwoners van de regio. Een stad die zich laat omarmen en waarvan je wel moet houden.