Onze stoere Teun – Serra da Estrela kruising
Teun is ziek. Hij ligt sinds donderdag in het dierenhospitaal in Coimbra. Wat hij heeft is nog steeds niet duidelijk. Dat hij is vergiftigd staat echter met stip op nummer 1 als kanshebber.
Over Teun
Teun is een stoere en trotse hond. Hoewel geen raszuivere Serra da Estrela heeft hij wel alle raskenmerken. Rustig en afwachtend maar ook heel slim. Deze honden zijn ooit gefokt om de kuddes en het vee te beschermen. Dit is een natuurlijke drive die ze in zich hebben. Het zijn geen erfbewakers. Hun terrein is veel groter. Als er gevaar dreigt voor de kudde dan willen zij dit gevaar weren. Het moet dan ook verdreven worden. Zij jagen het gevaar, het wild weg van de kudde.
De hele dag door observeren ze dan ook de kudde. Voor Teun zij wij zijn kudde. Wij is hierbij wel een weids begrip. Het omvat niet alleen mijn man en mij maar ook onze gasten van de B&B. Echter ook de andere honden, katten en zelfs ons gevogelte. Teun heeft dus best een drukke baan. Het is dat hij van ons zijn baan moet uitoefenen op ons eigen terrein maar het liefste ligt hij vóór de poort.
Meer over Teun
Naast dat Teun slim is, is hij ook eigenwijs. Hij kent geen grensafscheidingen. Als hij vindt dat hij meer overzicht heeft vóór de poort, op straat, dan gaat hij daar liggen. Wij kunnen de afrastering nog zo hoog maken hij gaat er toch wel overeen. Misschien met wat meer moeite maar hij gaat. Toen hij nog maar 3 maanden oud was gingen wij een paar uurtjes weg. Er was een mooie kennel destijds gebouwd. Geïsoleerd hok met dakpannen, pallet erin met dikke kleed erop. Een hek erom heen van bijna 2 meter hoog. Daar mocht kleine Teun op onze terugkeer wachten. Echter toen we terugkwamen liep meneer vrolijk in de tuin rond. Na een paar dagen testen kwamen we erachter dat hij over het hek heen klom zonder enig probleem.
Gewoon ziek of vergiftigd
Dit klimmen doet hij nog steeds. In het bos tegen steile soms kaarsrechte hellingen op. Teun is een gezellige hond die het liefste wil dat zijn roedel het fijn heeft. Eten heeft niet zijn prioriteit en je doet hem dan ook niet echt een plezier met een hondensnack. Om ons een plezier te doen eet hij het dan wel op. Uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd zoals een pensstaafje die gaat er wel in. Hoe kan dan juist hij vergiftigd zijn?
Geen idee. Net als elke andere hond heeft Teun ook weleens zo zijn kwaaltjes en dingetjes. Ik ben daarbij ook niet iemand die meteen naar de dokter rent. Niet voor mezelf, niet voor mijn kinderen destijds en dus ook niet voor mijn dieren. Wil niet zeggen dat ik niet gek op ze ben. Dat zeker wel! Ik ben meer van het type “het is vanzelf gekomen en zal dus ook wel vanzelf overgaan”. Zo ook in dit geval. Wie denkt er nu aan dat zijn hond vergiftigd kan zijn.
Naar de dierenarts
Het was 2e kerstdag 2019……. ken je het liedje van Flappie? Ik moest er wel even aan denken op deze tweede kerstdag. Mijn man vertrouwde het nog minder, hij heeft een speciaal bondje met Teun. De dierenarts gebeld en gelukkig kon ik ’s middags direct terecht. Na mijn verhaal en in combinatie met de symptomen dacht de dierenarts direct aan vergiftiging. Direct foto’s gemaakt en zelfs de dierenarts schrok van de ernst van de situatie. Dit had hij niet verwacht aan te treffen.
Teun zijn borstkas, thorax, was voor een deel gevuld met vocht. Een redelijk groot deel. Hierdoor was hij kortademig en had hij braakneigingen. Dit kan veroorzaakt zijn door rood gif, rattengif. Dit gif veroorzaakt bloedingen die niet meer stelpen door het afbreken van de benodigde vitaminen K hiervoor. Deze vitaminen K kan je niet zelf aanmaken en moeten dus toegediend worden. Vitaminen K worden door het lichaam herbruikt na bewezen diensten. Als alles dus zo functioneert als zou moeten dan heb je meer dan voldoende.
Naar het dierenhospitaal
Onze eigen dierenarts heeft niet eens meer bloed afgenomen voor onderzoek. We mochten meteen door naar het dierenhospital in Coimbra. Dit hospital is een universiteitskliniek.
Het oogte allemaal heel netjes en vriendelijk. Aardige ontvangst. Allemaal heus niets op aan te merken. Mijn Portugees liet me ook enigszins in de steek dus was blij dat zij ook wat Engels spreken. Ook hier kwam echter direct het woord “Vergiftigd” naar boven. We hebben Teun daar achter moeten laten. Inmiddels zijn we 2 dagen verder. Al bijna 48 uur en we weten eigenlijk nog helemaal niets. We zijn keurig de eerste ochtend gebeld voor een ‘stand van zaken’.
Er is meerdere malen bloed afgenomen maar de hoofdreden is nog niet gevonden. Zijn bloed is naar het laboratorium gestuurd maar wij hebben de uitslagen nog niet. Toen vanmorgen de telefoon maar niet ging zelf maar gebeld. De doktoren zijn in overleg over onze Teun. Zodra ze meer weten gaan ze ons bellen. We zijn nog niet gebeld.
Mogelijke oorzaken anders dan vergiftigd
Er zijn een aantal mogelijkheden. Hierbij staat vergiftigd nog steeds op nummer 1. Dan een tijdje niets en dan komen longontsteking, acuut hartfalen en een tumor aan bod. Men twijfelt bij de vergiftiging omdat hij ook koorts heeft wat op longontsteking of een tumor kan duiden. Voor een longontsteking heeft hij weer niet alle kenmerkende verschijnselen. Voor hartfalen en een tumor is hij eigenlijk te jong en te gezond.
Momenteel is de behandeling gericht op het bestrijden van de symptomen en het zoeken naar de oorzaak.
Vergiftigd maar hoe?
Natuurlijk hebben we de hand in eigen boezem gestoken. Echter thuis heeft hij het niet opgelopen. We hebben alles nagelopen en nagekeken. Onze andere dieren hebben ook nergens last van. Hoe dan wel. Waar en misschien wel onbewust door wie. Geen idee. Teun is geen hond die zomaar iets opeet. Dat moet of heel super lekker zijn of door een bekende aan hem gegeven zijn. Dat wil ik niet eens denken!
Voor nu gaan we het afwachten. We kunnen niet veel anders. We mogen wel bij Teun op bezoek maar ik twijfel of dit wel oke is voor hem. Wij hebben besef van tijd een hond niet. Hij begrijpt het ook niet dat als we daar komen en hem vervolgens weer achterlaten. Dat valt niet uit te leggen aan een hond. Hij is nu rustig en kalm. Dat bevordert zijn herstel. Opwinding is nu slecht voor hem omdat zijn hart dat niet aankan vanwege het vocht. Echter wij willen hem zien en knuffelen. We kiezen voor hem!
